ஓராண்டுக்கு முன்பு இஸ்ரேல் நடத்திய ‘பேஜர்’ தாக்குதலில் படுகாயமடைந்த லெபனான் மக்கள், இன்றும் முழுமையாக மீள முடியாமல் வேதனைப்பட்டு வருகின்றனர். ‘பேஜர்கள்’ மற்றும் ‘வாக்கிகள்’ மூலம் நடத்தப்பட்ட இந்த கொடூரத் தாக்குதல், ஆயிரக்கணக்கானோரின் வாழ்க்கையை தலைகீழாக புரட்டிப் போட்டுள்ளது.
கடந்த ஆண்டு, இஸ்ரேல் மற்றும் ஹிஸ்புல்லா அமைப்புக்கு இடையே நடந்த மோதலின்போது, லெபனான் முழுவதும் உள்ள ஹிஸ்புல்லா உறுப்பினர்களின் ‘பேஜர்கள்’ மற்றும் ‘வாக்கிகள்’ ஒரே நேரத்தில் வெடிக்கச் செய்யப்பட்டன. இந்தத் தாக்குதலில் பொதுமக்கள் உட்பட 4 ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்டோர் காயமடைந்தனர். பலர் கைகள், கால்கள் மற்றும் முகங்களில் கடுமையான காயங்களுக்கு உள்ளாகி, இன்றும் அவற்றுடன் போராடி வருகின்றனர்.
இந்தத் தாக்குதலில் பாதிக்கப்பட்ட பலரும், தங்கள் வாழ்க்கையின் அன்றாடப் பணிகளைச் செய்ய முடியாமல் சிரமப்படுகின்றனர். அவர்களுக்குத் தேவையான மருத்துவ சிகிச்சைகள், மருந்துகள் மற்றும் பிசியோதெரபி போன்றவற்றுக்கு நிதி இல்லாததால், பெரும் இன்னல்களை சந்தித்து வருகின்றனர். லெபனானில் உள்ள பொருளாதார நெருக்கடி, இந்த மக்களின் துயரத்தை மேலும் அதிகப்படுத்தியுள்ளது.
“என் கை முழுவதும் சிதைந்துவிட்டது. ஒரு ஆண்டு ஆகிவிட்டது, இன்னும் வலி இருக்கிறது. என்னால் சாப்பிடவோ, எழுதவோ, ஏன் ஒரு தேநீர் கோப்பையை கூட சரியாக தூக்க முடியவில்லை” என கண்ணீருடன் கூறுகிறார் தாக்குதலில் பாதிக்கப்பட்ட ஒருவர்.
தாக்குதலில் படுகாயமடைந்த ஒரு மருத்துவ மாணவர், தன்னுடைய கனவுகள் அனைத்தும் சிதைந்துவிட்டதாக வேதனை தெரிவித்தார். மருத்துவக் கல்லூரியில் இருந்து விலகி, தனது எதிர்காலம் கேள்விக்குறியாகியிருப்பதாகவும் கூறினார்.
இந்தத் தாக்குதலின் பின்னணியில், இஸ்ரேலின் ‘தொழில்நுட்பப் போர்’ உத்தி இருப்பதாகவும், இது ஆயுதப் போரை விட மக்களை மனதளவிலும் உடலளவிலும் அதிகம் பாதிப்படையச் செய்யும் எனவும் மனித உரிமை ஆர்வலர்கள் தெரிவித்துள்ளனர். பாதிக்கப்பட்டவர்களின் நீண்டகால மருத்துவ மற்றும் உளவியல் தேவைகளுக்கு எந்த ஒரு உறுதியான உதவியும் கிடைக்காததால், அவர்களின் வாழ்க்கைப் பயணம் இன்னும் நீண்டு கொண்டே செல்கிறது.
இந்தத் தாக்குதல், எதிர்காலப் போர்களின் தன்மையை மாற்றியமைக்கும் ஒரு உதாரணமாக மாறியுள்ளதாகவும், சாதாரண மக்கள் எவ்வாறு தொழில்நுட்பத் தாக்குதல்களுக்கு பலியாகிறார்கள் என்பதற்கான ஒரு சோகமான சான்றாகவும் பார்க்கப்படுகிறது. பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உடனடி நிவாரணம் மற்றும் நீண்டகால ஆதரவு வழங்க சர்வதேச சமூகம் முன்வர வேண்டும் என்பதே அனைவரின் எதிர்பார்ப்பாக உள்ளது.18
